ابوالعباس احمد بن امیه کاتبابوالعباس احمد بن امیه کاتب (زنده در حدود ۲۵۰ هـ)، از شاعران آل ابی‌امیّه و از کاتبان در قرن سوم هجری قمری بود. ۱ - معرفی اجمالیابوالعباس احمد بن امیة بن ابی‌امیة بن عمرو کاتب، از شاعران آل ابی‌امیّه و از خانواده‌ای اهل کتابت، شعر، فصاحت و ادب به شمار می‌رفت و پدرش امیّه از موالی هشام بن عبدالملک بود و در دولت عباسیان به ربیع، حاجب منصور عباسی (خلافت ۱۳۶-۱۵۸ هـ) پیوست و کاتب وی شد. او دارای شعر نیکویی بود. فرزندانش نیز همه دانشمند و عالم‌اند. بغدادی می‌نویسد: ابوالعباس، کاتب و شاعری نیکوسرا بود و اشعاری ساده و روان می‌سروده است. ۲ - اساتید و شاگرداناحمد کاتب، از افرادی چون ابوالعتاهیه و منصور نمری روایت کرده و احمد بن قاسم نیشابوری در حدود ۲۵۰ هـ او را ملاقات نمود و از وی ادبیات و علوم بسیاری را فراگرفته و سخنان او را نقل کرده است. ۳ - آثاراز احمد کاتب، سی ورقه شعر نقل شده است. ۴ - مطالعه بیشتربرای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود. [۷]
سزگين، محمد فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۴، ص۲۰۶.
[۹]
دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۱، ص۹۶۷.
۵ - پانویس
۶ - منبعپژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۱۵۰، برگرفته از مقاله «ابوالعباس احمد بن امیه کاتب». رده‌های این صفحه : شاعران قرن سوم | کاتبان قرن 3 (قمری)
|